زنانه ترین ناگفته های حوا
زندگی مرا بارها و بارها درهم کوبید،اما صدای شکستنم را کسی نخواهد شنید،این منم قهرمان خودم...
زنانه ترین ناگفته های حوا
زندگی مرا بارها و بارها درهم کوبید،اما صدای شکستنم را کسی نخواهد شنید،این منم قهرمان خودم...درباره من
هیس......
اینجا حریم امن من است
تنها مخاطب خاص من خدایم است
من اگر عاشقانه مینویسم
نه عاشقم
نه شکست خورده
فقط مینویسم تا عشق یاد قلبم بماند
در این ژرفای دل کندن ها
و عادت ها
و هوس ها
فقط تمرین آدم بودن میکنم
همین.............
*****
زن است دیگر...
حسش را با موهایش نشان میدهد
حالش خوب باشد موهایش را رها میکند
غمگین که باشد با کش دارش میزند
با حوصله که باشد میبافد و میاراید
عصبانی که باشد جمعش میکند
دلش که میشکند
اولین چیزی که اضافیست موهایش هستند
بانوی سرزمین من،
موهایت همیشه رهااااااااااا.....
ادامه...
پیامک های یازده شبی!
دیشب پیام داده داره یه مشت چرت و پرت پشت سر هم ردیف میکنه!!
از اولین پیامش تا جایی که بالاخره حرفش رو زد میدونستم چی میخواد بگه.... اما صبر کردم و اصراری برای گفتنش نکردم...
خونسردی منو که دید بچگانه ترین دروغی که میتونست بگه رو گفت!
گفت که یکی از دوستاش منو دیده و الان میخواد منو با دوستش آشنا کنه...
نظرم رو میپرسید...
نزدیک به ده بار گفتم نه و هر بار باز از اول شروع میکرد به توضیح دادن....
جوابم همون بود...
امروز باز دوباره میاد باشگاه.... البته به احتمال زیاد...
امیدوارم حرفی از دیشب نزه چون جوابم هنوزم به مثلاً دوستش نه عه....
من تماشای تو می‌کردم و غافل بودم کز تماشای تو خلقی به تماشای منند
عینکم رو گذاشتم رو میز و دارم به دلقک بازیای محمد میخندم ....
آیسان صدام میکنه... نگاش میکنم ،زُل میزنه توو چشمام چیزی نمیگه...
سرم رو کج میکنم که یعنی چیه ؟
میگه چشمات خیلی قشنگه یعنی خیلی خیلی خیلی قشنگ...
یه لبخند ملایم میشینه روی لبم و آروم میگم چشمات قشنگ میبینه عزیزم...
دوباره صدام میزنه تا نگاش کنم اینبار سحرم باهاش هم صدا میشه و میگه نه واقعاً خیلی قشنگن...
چیزی نمیگم و فقط مسیر نگاهم رو عوض میکنم و کتابم رو نگا میکنم...
آیسان آروم کنار گوشم میگه فک کن اگه این چشما یه ذره آرایش شن چی میشن...
بعدم خودش میخنده...
بعدم به عینکم اشاره میکنه و میگه حیف این چشما که بمونن پشت عینک...
میخنده و به صندلیش تکیه میده و ساکت میشه....
*عنوان از هوشنگ ابتهاج
من حامل زخم‌هایِ تمامِ نبردهایی هستم، که از آنها طفره رفتم...!!!
من دورم...
و این دور بودن حالم رو خوب تر کرده...
ما حرف زدن رو ،درست حرف زدن ،بدون رنجوندن هم رو فراموش کردیم...
ببخش اما این دور بودن نه بهم عذاب وجدان میده و نه حتی ناراحتم میکنه...
بابا....
دور شدیم از هم و متاسفانه اونقدر بد به هم زخم زدیم که من حتی تلاشی نمیکنم برای دوباره نزدیک شدن...
جای زخمات غرورم رو به درد میاره بابا...
همین طور دور باشیم... دور بمونیم...
قلبم رو به درد میاره حرفات ،نمیدونم شاید غرورم بیشتر از قلبم به درد میاد... نمیدونم بابا اما مطمئنم دور بمونیم بهتر عه....
*عنوان از فرناندو پسوا
دلگیرم...
دلگیرم
شبیه ِ موسیقی ِ بی کلامی
که می خواهد
در گلوی ویولن ی خسته
پرنده ای را ببوسد!
هیچ پرنده ای
روی سیم های ویولن
نمی نشیند.
دلگیرم
شبیه ِ موسیقی ِ بی کلامی
پر از حرف...
#معصومه_صابر
پوووووووووووف!
یه چیزی هست به نام حوصله سر رفتن!
عاقا مربی گف پاشو بیا فلان باشگاه ،منم عین بز گفتم باشه میام...
الانم اومدم! خیلی زودتر از همه!