من حامل زخم‌هایِ تمامِ نبردهایی هستم، که از آنها طفره رفتم...!!!

من دورم... 

و این دور بودن حالم رو خوب تر کرده... 

ما حرف زدن رو ،درست حرف زدن ،بدون رنجوندن هم رو فراموش کردیم... 

ببخش اما این دور بودن نه بهم عذاب وجدان میده و نه حتی ناراحتم میکنه... 

بابا.... 

دور شدیم از هم و متاسفانه اونقدر بد به هم زخم زدیم که من حتی تلاشی نمیکنم برای دوباره نزدیک شدن... 

جای زخمات غرورم رو به درد میاره بابا... 

همین طور دور باشیم... دور بمونیم... 

قلبم رو به درد میاره حرفات ،نمیدونم شاید غرورم بیشتر از قلبم به درد میاد... نمیدونم بابا اما مطمئنم دور بمونیم بهتر عه.... 

*عنوان از فرناندو پسوا