زنانه ترین ناگفته های حوا
زندگی مرا بارها و بارها درهم کوبید،اما صدای شکستنم را کسی نخواهد شنید،این منم قهرمان خودم...
زنانه ترین ناگفته های حوا
زندگی مرا بارها و بارها درهم کوبید،اما صدای شکستنم را کسی نخواهد شنید،این منم قهرمان خودم...درباره من
هیس......
اینجا حریم امن من است
تنها مخاطب خاص من خدایم است
من اگر عاشقانه مینویسم
نه عاشقم
نه شکست خورده
فقط مینویسم تا عشق یاد قلبم بماند
در این ژرفای دل کندن ها
و عادت ها
و هوس ها
فقط تمرین آدم بودن میکنم
همین.............
*****
زن است دیگر...
حسش را با موهایش نشان میدهد
حالش خوب باشد موهایش را رها میکند
غمگین که باشد با کش دارش میزند
با حوصله که باشد میبافد و میاراید
عصبانی که باشد جمعش میکند
دلش که میشکند
اولین چیزی که اضافیست موهایش هستند
بانوی سرزمین من،
موهایت همیشه رهااااااااااا.....
ادامه...
به پاس داشت کرونا
یعنی ایام قرنطینه رو هر کسی تاثیر نذاشته باشه رو من یکی شدیدا تاثیر داشته...
امروز بعد مدتها داشتم ورزش میکردم...
یعنی عملا بدنم تا چوپ خشک شدن رمقی فاصله داره!!!
حیف اون همه انعطاف!!!
قشنگ قراره جونم بالا بیاد تا بتونم مثل قبل راحت ورزش کنم!
مرسی کرونا:/
پاندای آخر هفته ها...
یعنی قطعا یکی از لذتای زندگیم اینکه آلارم گوشیم رو برای آخر هفته آف میکنم...
و شبهایی مثل امشب که مجدد آلارم گوشی آن میشه تمام دلخوشیم به امید خواب آخر هفته ای هستش که پیش رومه!
تنبل هم خودتونین چون هوا که سرد میشه واقعا دل کندن از جای گرم و نرمت سخت میشه!!!
Yummy:)
هنوزم بعد 24 سال بستنی جزو خوراکیای مورد علاقمه...
در نتیجه تصمیم گرفتم امشب قبل خواب خودم رو مهمون بستنی شکلاتی کنم:)
نه خطی نه خالی نه خواب و خیالی من ای "حس مبهم" تو را دوست دارم...
این روزها زندگی خلاصه شده توو بدو بدو های صبحگاهی برای سر وقت رسیدن به مطب ...
مابقی روزم درگیر روزمرگی های مطب....
بعد از تموم شدن روز کاری هم نوبت وقت گذرون با لپ لپه، بهترین ساعات از کل اون 24 ساعت:)
البته دغدغه ی کلاس های آنلاین و همکلاسی هامم همچنان ادامه داره...
روزای پاییزی شهر زادگاه آروم میگذره...
#عنوان از قیصر امین پور
کجاست سمت حیات؟ من از کدام طرف می‌رسم به یک هدهد؟
پاییزای شهر زادگاه منو یاد دوران دبیرستانم میندازه...
گاهی فقط برای چند ثاینه دلتنگ سالای دبیرستانم میشم...
دوران دبیرستانم رو دوست دارم حتی با وجود اینکه خیلی وقته ازش گذشته...
بوی بادای پاییزی شهر زادگاه خاطرات خوب بچگی و نوجونیم رو قلقک میده....
#عنوان از سهراب سپهری