نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دلِ من خمارِ صد شبه دارم شرابخانه کجاست؟

این روزها تفریحاتم به غیر از گشت و گذار های شبانه توو یوتیوب ، نشستن روی صندلی و زل زدن به منظره ی مطبه...

منظره اش رو خیلی دوست دارم....

رفت و اومد آدما، صدای ماشینا ، بازی بچه ها توو پارک، پیرمردای باز نشسته، نوجوونای دوچرخه سوار و فالوده فروشی که کنج پارک بی خبر از نگاه های من مشغول کارشه...

موهام با باد خنک کولر میریزه روی پیشونیم ، توی سرم کلی فکر میچرخه اما نگاهم به رفت و اومد ماشیناس...

#عنوان از حافظ

زیبا نیست؟

دانشگاه یه کورس سی روزه توو یه کشور دیگه گذاشته برامون فقط تنها مشکلی که هست اینکه گواهی دو دوز واکسن رو میخوان:)

حال دل می بینم و بر خود ترحم میکنم همچو بیماری که بیند رنج بیماری دگر

خواستگار های مصرانه ی آقای اصغری همچنان ادامه داره...

کمک خواستن از آقای دکتر تا دوستان و همکاران بابام تا مدام حرف زدن و ابراز علاقه کردن تا هدیه فرستادن و شیرینی فرستادن و خیلی حرف ها و کارای دیگه که کاسه ی صبر همه رو لبریز کرده و من رو پیش آقای دکتر شرمنده...

زنگ زدن های شبانه به دکتر، مطب اومدن ها و ادعای عاشق بودن برای دکتر تا بتونه ایشون رو راضی کنه منو راضی کنن:/

دکتر میخنده و سعی میکنه تا من حس بدی پیدا نکنم و به شوخی میگه تو خودتو اذیت نکن خانم دکتر مدلش اونه دیگه ...

این خواستگاری ها حتی با جواب رد مستقیم خودم و تا دم در اومدن خانواده ی ایشون و جواب رد شنیدن از بابا هم قطع نشده...

منتظر دانشگاهم که باز شه و بریم سر کارمون...

#عنوان از طالب آملی

اندر احوالات این روز ها....

امتحانا تموم شدن و همچنان دارم به کارآموزیم ادامه میدم....

کشور دانشجویی هنوز تصمیم نگرفته که ترم جدید که تقریبا دو ماه دیگه شروع میشه حضوری باشه یا آنلاین...

البته اگر موج جدید کرونا رو که قرار بیاد در نظر بگیریم نمیشه مطمئن بود که تصمیم دانشگاه به چه قرار هستش...

این روزا به یک برنامه ریزی جدی برای ورق زدن کتابام نیاز دارم....