زیبا

یک سرماخوردگی خوشگل تابستونی نصیبم شده:)

بیست و شش سالگی...

اگر از من بپرسن بیست و شش سالگی چطوره ؟ باید بگم متفاوته... 

که زخم هر شکست من، حضور یک جوانه شد :)

برای تعطیلات برگشتم خونه...

سال آرومی رو گذروندم پر از بدو بدو بود پر از دغدغه های جدید ولی آروم بود...

سپتامبر دیگه سال آخری میشم و نه ماه آخرم رو توو کشور دانشجویی خواهم گذروند...

حس جالبیه حجم زیادی خوشحالی و البته بعد از شش سال یه حس کوچولوی دلتنگی...

البته که پایان راه نیست و چمدون باز نکرده باید دوباره چمدون ببندم برای یه کشور دانشجویی جدید...

در میانه ی راه بیست و شش سالگی حس میکنم کلی راه هست که این پایانه شیش ساله فقط یه پیچ خوش منظره از یه جاده ی طولانی پر پیچ و خمه ، نه کمتر نه بیشتر....