زنانه ترین ناگفته های حوا
زندگی مرا بارها و بارها درهم کوبید،اما صدای شکستنم را کسی نخواهد شنید،این منم قهرمان خودم...
زنانه ترین ناگفته های حوا
زندگی مرا بارها و بارها درهم کوبید،اما صدای شکستنم را کسی نخواهد شنید،این منم قهرمان خودم...درباره من
هیس......
اینجا حریم امن من است
تنها مخاطب خاص من خدایم است
من اگر عاشقانه مینویسم
نه عاشقم
نه شکست خورده
فقط مینویسم تا عشق یاد قلبم بماند
در این ژرفای دل کندن ها
و عادت ها
و هوس ها
فقط تمرین آدم بودن میکنم
همین.............
*****
زن است دیگر...
حسش را با موهایش نشان میدهد
حالش خوب باشد موهایش را رها میکند
غمگین که باشد با کش دارش میزند
با حوصله که باشد میبافد و میاراید
عصبانی که باشد جمعش میکند
دلش که میشکند
اولین چیزی که اضافیست موهایش هستند
بانوی سرزمین من،
موهایت همیشه رهااااااااااا.....
ادامه...
اینم از آزمون 31 اردیبهشت
بعد آزمون چی میچسبه ؟
پاستیل ^_^
مخصوصاً اگه بعد آزمون مامان بابات تاخیر داشته باشن و مجبور شی فرمای مختلف رو دید بزنی و فک کنی خوب اینبار که خواستم برم چشم پزشک قاب عینکم رو این مدلی انتخاب میکنم :)
بعدش ببینی اعضای محترم خانواده خوش و خرم میان طرفت ،نگو ماشین رو 20متر اون طرف تر پارک کردن بعدم رفتن گشت و گذار!
الانم یه عدد آزمون داده ی ریلکسم که شیمی نزده و رتبه اش سقوط آزاد کرده شده 700و خورده ای ولی همچنان ریلکسم :/
میگن خوب شیمی میزدی که اینطوری نشه!
توو اینجور موارد باید تمام دندونات رو با چشمایی که به معصومیت گربه ی شرک ِ به اونی که سوال میپرسه نشون بدی بعدم بگی نخونده بودم خوب ^_^
بعدم با حفظ همون لبخند بگی ایشاا... سری بعد :)
این یک داستان عاشقانه نیست...
توو کل دنیای ِ به این بزرگی کسی مثل تو بلد نیس حال خوب ِ آدم رو با یه جمله نیست و نابود کنه!
نمیدونم ،شاید حرفی که میزنی درست باشه اما لحنش اونقدر بد هست که درستی ِ حرفت به چشم نیاد...
میدونی، گاهی دلم برات میسوزه ،نمیدونی چقدر ماهرانه میتونی تمام کارای خوبت رو از ذهنم پاک کنی و به جای هر کدومش یه خاطره ی بد یا یه حرف نیش داری ،توو ذهنم موندگار کنی...
عزیز ِ عقل ِ کل من ،هر کاری که میکنم خاطره ی اون روز لعنتی فراموشم نمیشه ،چهار پنج سال قبل ،روز تولدم ،یادت هس ؟دیگه نمیتونم مثل قبل ،قبل تر از اون لحظه دوستت داشته باشم...
خاطره ی به اون بدی برا پاک کردن ِ تمام خوبیات کافیه ...
اون موقع هم فقط نگاهت کردم،منطق ِ تو و من یکی نیست...
امیدوارم هیچ وقت مثل تو نشم...
شاید حرفات درست باشه ولی من دیگه چند ساله که خط قرمزای تو رو رد کردم...
اینبارم روش...
بهت گفته بودم مجبورم نکن که کمتر دوستت داشته باشم...
میترسم یه روز اونقدر کمرنگت کنم که دیگه کم کم نیست شی از بین آدمایی که دوستشون دارم...
بیا ره توشه برداریم قدم در راه بی برگشت بگذاریم تا ببینیم آسمان هر جا آیا همین رنگ است؟
اگه به من باشه همه ی کارای ناتموم رو میذارم کنار و راهی میشم...
ترجیحا تنها...
یا حداقل با آدمایی که زیاد پیگیر این کارای ناتموم نیستن...
به گمونم جهانگردی میتونه بهترین هدیه ای باشه که یه آدم به خودش میده...
یا رب نظر تو برنگردد برگشتن روزگار سهل است
گیرم زمانه آنچه که باید نمی دهد
گیرم زمانه بدتر از این بد نمی دهد
گیرم تمام دار و نداری که داشتم
از من گرفته است ومجدد نمی دهد
گیرم به جای هر چه که پرسیده ام از او
با من به غیر پاسخ شاید نمیدهد
این غصه ها برای دلم خیر مطلق است
وقتی خدا به بنده ی خود بد نمی دهد
با این همه به معجزه باید امید داشت
باران گلی به خاک مردد نمی دهد
"علی حیات بخش"