کسی اینجا پیام آوَرد؟ نگاهی یا که لبخندی؟ فشارِ گرمِ دستِ دوست مانندی؟

اومدم توو نقطه ی کور پله های راهرو ی خوابگاه پناه گرفتم...

لپ لپ یکی از دندوناش افتاده و اون یکی لق میزنه...

اتفاقای زیادی میفته توو شهر زادگاه وقتی که من شهر دانشجوییم،وقتی دورم...

دلم شدید هوای خونمون رو کرده...

دلتنگم....

دلتنگ.....

*عنوان از مهدى اخوان ثالث