بی‌حرف باید از خم این ره عبور کرد ، رنگی کنار این شب بی‌مرز مرده اسٺ...

میپرسه من دارم با کی خاطره میسازم ؟

میگم با یه مسافر... 

نمیگم خودت مسافرم کردی اما با یه مسافر میشه فقط تا یه جایی هم مسیر بود.... پس منم مسافرم.... 

قانع نمیشه ....میدونه من وقتی برم رفتم.... و تمام... 

میدونم یه روزی میره ،میدونه یه روزی میرم... 

بعدش کتاب رو میبندم و میذارم کنار... همه چیز رو... همه کس رو.... 

*عنوان از سهراب سپهری