چهارشنبه سوری که گذشت....

دیروز عمه زنگ زد و خبر فوت شوهر ِ عمه بزرگه رو داد... 

بدو بدو رفتیم شهر زادگاه و شبم دیر وقت برگشتیم... 

و من بعدش رسماً بیهوش شدم... 

یعنی خدا پدر و مادر همه ی کسایی  که تو ساخت ماشین ،کشتی،قطار،هواپیما و کلا هر وسیله ای که باعث صرفه جویی در وقت میشه ،نقش داشتن ،رو بیامرزه... 

مصدوم هم شدم... جوری زدم دستم رو ناکار کردم که فقط یه ربعی یه بند خونریزی داشت...

صبحم به شکلاتای کاکائویی عید دستبرد زدم آخر تعطیلات مرض قند نگیرم صلوات! 

چهارشنبه سوریای شهر زادگاه رو خیلی دوست دارم :)

پر از فشفشه و ترقه و صدالبته انواع و اقسام شیرینی و آجیل :)

کلا روز خوشمزه ای عه:)

دیروز از شیش عصر تا یازده شب یه بند مراسم فشفشه و آتش بازی بپا بود...

آخرین روزای اسفندتون پر از خوشی رفقا :)