زنانه ترین ناگفته های حوا
زندگی مرا بارها و بارها درهم کوبید،اما صدای شکستنم را کسی نخواهد شنید،این منم قهرمان خودم...
زنانه ترین ناگفته های حوا
زندگی مرا بارها و بارها درهم کوبید،اما صدای شکستنم را کسی نخواهد شنید،این منم قهرمان خودم...درباره من
هیس......
اینجا حریم امن من است
تنها مخاطب خاص من خدایم است
من اگر عاشقانه مینویسم
نه عاشقم
نه شکست خورده
فقط مینویسم تا عشق یاد قلبم بماند
در این ژرفای دل کندن ها
و عادت ها
و هوس ها
فقط تمرین آدم بودن میکنم
همین.............
*****
زن است دیگر...
حسش را با موهایش نشان میدهد
حالش خوب باشد موهایش را رها میکند
غمگین که باشد با کش دارش میزند
با حوصله که باشد میبافد و میاراید
عصبانی که باشد جمعش میکند
دلش که میشکند
اولین چیزی که اضافیست موهایش هستند
بانوی سرزمین من،
موهایت همیشه رهااااااااااا.....
ادامه...
پیوندها
- ایدئولوژی پنهان
- نیکلای ایلیچ
- اشک مهتاب
- روزهای زندگی من
- بانوی شرقی عزیز
- روزهای خوب من
- زندگی زیباست
- نمای زندگی
- ضربان معکوس
- بارانا
- تراوشات ذهن یک دختر پرحاشیه!
- حرف های جلبکی
- بانو لبخند
- باران زده
- مهندس جان
- بهار و سرای دل
- daddy long legs
- لحظه های یک زندگی
- خرمالوی سیاه
- مداد کوچک
- دختر زمستونی
- رقص با موسیقی زمان
- کوتک نت
- قلک بانوی کانادایی
- مگ لاگ
- عروس غصه ها
- روزنوشت های یک دانشجوی پزشکی
- عطر زندگی بانو میم
- دلژین
- من و همسرم در اروپا
- امروز لی لی چی میخونه؟
- دانشنامه جیبی
- شاهزاده خانومی که نمی خندید
- خاطرات مطب
- کاما
- ثنا خانومی
- و خدایی که هر لحظه با من ِ
- منو خدا
- معکوس ماهی
- ESHKAFT
- چوپیا
- Nell
- رفته با باد
- روزگار نامه ( استرالیا، آدلاید)
- عقاید مجستیک آقای دکتر
- تهویه ی شماره 17
- یه چن دیقه بی نام
- یادداشتهای یک زن
- 7تگ
- خاطرات هفت سال تلاش مقدس!
- خاله آذر
- به باغ همسفران
- جایی برای گفتن دلتنگیها
- دنیای کوچک یک پزشک عمومی
- روزهای یک دکتر غریب
- بـــــا زنـــــدگیــ مـیــرقصــــم...
- Uncle
- مالاکیتی
- Hiker of Australia
- قصه مهاجرت من و خانواده
- الآنگی
- نیمکره جنوبی
- زندگی در استرالیا
- خاطرات من، همسر و استرسلیا!
- دامون
- Migrant help
- pet travel
- سفر ما به کانادا (Montreal)
- به کانادا چنین شتابان
- همراه با مهاجران
- تورنتو
- تنهایی شاید یه راهه
- انجمن حمایت از حیوانات
- Vafa animal shelter
- اشک مهتاب2(دنیا سادات عزیز)
- مادرانه
- لحظه نوشت های ی ِ کنکوری
- زیر آسمان سوئد
- شفق سبز قطبی
- مادرانی مثل من...
- بچه
- فرزند خوانده
- دلژین
- Dandooner
- راهنمای دندانپزشکان مهاجر به آمریکا
- اشکفت
- تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)
- Dandooner2
- نفس عمیق
- استامینوفن
جدیدترین یادداشت‌ها
همهبایگانی
- فروردین 1403 1
- اسفند 1402 2
- مهر 1402 2
- تیر 1402 5
- شهریور 1401 3
- مرداد 1401 10
- تیر 1401 3
- اسفند 1400 1
- بهمن 1400 7
- شهریور 1400 2
- مرداد 1400 1
- تیر 1400 4
- خرداد 1400 3
- اردیبهشت 1400 6
- فروردین 1400 10
- آذر 1399 5
- مهر 1399 6
- شهریور 1399 5
- مرداد 1399 3
- تیر 1399 15
- خرداد 1399 31
- اردیبهشت 1399 5
- آبان 1398 1
- مهر 1398 2
- مرداد 1398 1
- تیر 1398 7
- خرداد 1398 1
- اردیبهشت 1398 2
- فروردین 1398 1
- بهمن 1397 2
- دی 1397 8
- آذر 1397 10
- آبان 1397 5
- مهر 1397 4
- شهریور 1397 10
- مرداد 1397 20
- تیر 1397 6
- خرداد 1397 6
- اردیبهشت 1397 12
- فروردین 1397 11
- اسفند 1396 16
- بهمن 1396 21
- دی 1396 39
- آذر 1396 22
- آبان 1396 24
- مهر 1396 21
- شهریور 1396 21
- مرداد 1396 21
- تیر 1396 15
- خرداد 1396 12
- اردیبهشت 1396 29
- فروردین 1396 45
- اسفند 1395 55
- بهمن 1395 49
- دی 1395 41
- آذر 1395 32
- آبان 1395 16
- مهر 1395 5
- تیر 1395 15
- خرداد 1395 16
- اردیبهشت 1395 19
- فروردین 1395 16
- اسفند 1394 9
- بهمن 1394 16
- دی 1394 29
- آذر 1394 36
- آبان 1394 18
- مهر 1394 34
- شهریور 1394 21
- مرداد 1394 51
- تیر 1394 25
جستجو
آمار : 137380 بازدید
Powered by Blogsky
nesa.banoo
پنج‌شنبه 30 دی 1395 ساعت 16:10
تهران و دردهای خَموش و آشکارَش را در رأسِ مَدارِ مُدارا می باید جُست.. .
آتَش نِشانَش امروز، در قُلّه های آتَش فِشان دارد و آتشفِشان امّا، لب دوخته تر از آنکه از این حادثه، هرچند غمبار، به فوران تعبیر نماید. ..
در اعماق زمین همهمه ای برپاست.. .آنکه درجه ی ذوب دلها را خوب می داند، در کار وقایع بزرگتر است شاید.. که تهران را خدا آزاد می باید کرد در آن صورت!
و او، ما را به کَشتگانی هرچند خدوم، چندی مشغولمان می سازد.. .
مدتی بعد خواهیم آمد و خواهیم نوشت از تبع فراموشکارانه مان، از سردی خاک.. و اینکه در این روز ها، تنها به آتشدانِ معرکه ها دامن می زدیم با این تصویربازی ها.. . و با مسابقاتی که در رسانیدن اولین و آخرین لحظات نفس بُریدگیِ آدمها برپا می داشتیم و پنداشتیم که گذرگاه آدمیّت از چنین معابریست. اینکه به هر قیمت اول باشیم و هرچه نزدیکتر و هرچه بی فایده تر در مصیبتها.. . در پایان، و در انسانیّت همواره متاخر بوده ایم..
حادثه، حادثه است.. . به همین سادگی که بدانیم پارچه ها آتش می گیرند!
موفق باشید
5000تا ساختمون اخطار مشابه گرفتن...
امیدوارم برای اونا اتفاقی نیفته...
تب سلفی گرفتن داغ ولی راستش اگه امکانات بیشتر بود این چیزا اصلاً اینقدر بزرگ نمیشد...
فقط چندتا خانواده به خاطر سهل انگاری یه تعداد تا ابد داغدار شدن... حیف جوونامون...
حیف هم وطنامون....
امیدوارم روح شون در آرامش باشه....
یه عده پر پر شدن سر هیچ و پوچ... چه حرفی یا توجیهی میتونه بَرِشون گردونه ؟
هیچی......