من همه درد خودم را به تو گفتم جانا،اینکه درمان بکنی،یا نکنی،مختاری!

پنج ساعت رانندگی اونم با یه ترافیک وحشتناک! بعدشم مه! 

سه ساعت پاساژ گردی و در نهایت پایان مسافرت یک روزه... 

قهوه دم کردم ،میرم سمت پذیرایی و میبینم اهالی خونه خوابن! 

بابا و پسر کوچولو هر کدوم یه سمت خوابیدن و مامانم رو کاناپه در شرف خوابه! 

صدای گوینده ی خبر و ماگ و بوی قهوه و صدالبته کتابام :)

+تا حالا دقت کردین که وقتی یه راننده از ماشین جلوییش سبقت میگیره این یه امر عادی به حساب میاد اما اگه راننده ای که سبقت میگیره خانم باشه و راننده ای که ازش سبقت گرفتین آقا ،انگار که به رگ غیرت ایشون برمیخوره! 

هیچی دیگه انگار که حقش رو خورده باشن ،پاشو با تمام توان رو پدال گاز فشار میده و از موتور بیچاره هم توقع داره که صفرتا صدش سه ثانیه باشه! 

آخه برادر ،بزرگوار چرا اینجوری میکنی مگه چی شده ؟دوساعتم چراغ میده که فلانی من میخوام سبقت بگیرما نیای توو باند سرعت! 

بعد نیم ساعت که موتور بدبخت همچنان با تمام سرعت کار میکنه تا غرور جریحه دار شده ی آقا ی راننده با سبقت گرفتنش تسلی پیدا کنه ،ایشون همچنان توو آیینه ی ماشین قابل رویت ِ! 

اما آقای راننده همچنان دست بردار نیست! 

هیچی دیگه یا تا آخر مسیر من ایشون رو توو آیینه رویت میکنم و ایشونم همچنان قصد سبقت گرفتن داره!! 

یام بابام میگه : دخترجان سرعتت رو کم کن بذار رد شه خیالش راحت شه ،دیوونش کردی! 

توصیه میکنم مثل من فقط بگین :الان حلش میکنم.... 

سرعتتون رو یه کوچولو بیشتر کنین تا کلا از آیینه نیست شه!