فردایی که خیلی وقت است دیر کرده....

به خوابی عمیق فرو بُرو

و در ذهنت

به بی خوابیِ من نپرداز.

بگذار کمی

جاده های پوشیده از درخت را رویا کنم

و دشت های پهناور را

سوار بر اسبِ وحشی ام.

من، زنی هستم که فردا صبح

باید عاقل و آگاه باشد.