زندگی را تو بساز...
نه بدان ساز که سازند و پذیری بی حرف..
زندگی یعنی جنگ، تو بجنگ..
زندگی یعنی عشق..
تو بدان عشق بورز...
زندگی یعنی رنگ، تو چنان پر رنگ باش،
تابلو زندگیت را تو بکش
زندگی یعنی حس، تو پر از احساسی
معدن عشق بشو، تو خودت الماسی
زندگی آواز است، به چکاوک بنگر!
عــشـق ؛
زیـــــبـاتـــریــن لـــذّتـــیـست ..
کــه بـه وقــت ِ ارتـــکاب ِ آن ..
خـــــدا ،
بـــــرای ِ بـــــشر ..
ایــــستــاده “دســـت” مــــــیـزنــــد
زیبا نوشتید...
موفق باشین...
مرسی سرزدی
وبت خیلی نازه
مخصوصا قالبشو خیلی دوس داشتم
بازم ب وبم سر بزن
راستی لینکی دوس داشتی بلینک:دی
سلام...
مرسی عزیزم شمام با افتخار لینکی...
بیگ لایک;)
باغستان شلوغ است
آنانی که روی درختها نشسته و چهچهه میزنند
عابراناند
اینان که بر کناره ایستاده نگاه میکنند
گنجشکان
و ما میان صداها پرپر میزنیم
و شعر مینویسیم
شعرهائی میخوش
که میوههای همین باغستانهای غریباند.
شمس لنگرودی
مثل همیشه زیبا نوشتید مینا بانو...
سلام
ممنونم..من هم با افتخار شما رو لینک کردم..
.
زندگی را باید دوست داشت
سلام...
ممنون...
بله همین طوره...