آدم های امن، همانهایی هستند که همه چیز میتوانی بهشان بگویی؛
بدون این که قضاوت یا تحقیرت کنند.
می توانی کنارشان احساس بودن کنی.
کسانی که فقط خودِ خودِ خودت هستی که برایشان مهمی .
کسانی که ﺩﺳﺘــــﺖ ﺭﺍ می گیرند .
ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﻭ ﺯﻧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﯽ ﺧﯿـــــــﺎﻝ ...
ﺩﺳـــــتت را می گیرند ﺑﻪ ﺭﺳــــﻢ ِمحبت .
ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳــــــﺖ ﻫــــﻮﺍیت ﺭﺍ ﺑﯽ ﺍﺟــــــــﺎﺯﻩ به رسم رفاقت ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷند !
گاهی تورا فرو میریزند برای بنای جدید.
آدم های امن گل های قالی اند؛
نه انتظار چیده شدن دارند نه دلهره پژمردن.
همیشگی اند.
گنجینه اند.
سرمایه اند.
آرامش خاطرند....
کاش هرکس یک آدم امن در زندگیش بیاید!!!
تو که از وقتی منو یافتی دیگ خیالت راحته.....
خخ...
آره