ادامه ی خرمایی و جالب :/

باورتون نمیشه این وقتی من حرف میزدم اونقدر ذوق میکرد و به صراحت اعتراف میکرد که ذوق میکنه من اصلا متعجب فقط نگاش میکردم! 

"تو چقدر جالبی! "

"وای تو چقدر دوست داشتنی هستی"

خلاصه اینکه من آخرشم نتونستم این خانمو راضی کنم که باور کن منم مثل خودتم... 

کاملا زمینی... شاید فرقایی با بقیه داشته باشم 

اما این تعریفات بعضی وقتا میشه اغراق... 

به شکرانه ی این خوشحال کردن ناخواسته ام 

کلاس و امتحانم کنسل شد... 

خدایا مرسی برای بارون....