زندگی رو هوای من ؟یا حال و هوای نامعلومم ؟

من باید با این زندگی چیکار کنم ؟

با این منه خسته تا کجا میتونم برم ؟

من حال و حوصله ی مردنم ندارم چه برسه به زندگی! 

دلم دور شدن میخواد،یه مدت از همه کس و همه جا... 

دلم میخواد برم یه جایی که نه کسی منو بشناسه نه من کسیو...برا یه مدت طولانی فقط رفتن میخوام.... 

این موندنا دیوونم کرده!خدایا...بهم توان ادامه دادن بده،صبر،تحمل کردن و گذروندن این روزا رو... 

بعضی وقتا احساس خفگی میکنم... 

خدایا کمک کن دوباره سرپاشم... 

این روزا دلم فقط یه جاده میخواد برا رفتن به برگشتن به این زودیا فکر نمیکنم.... 

اما چاره ای جز موندن ندارم،جز موندن و ساختن...

خدایا فقط به امید رحمتت،به امید مهربون بودنات از ته مونده ی نیروم برای دوباره ساختن خودم و زندگیم استفاده میکنم... 

کمک کن دوباره با ساختن زندگیم نفس بگیرم...

حالمو خوب کن...حال دل و زندگیمو خوب کن... 

از این خاکسترا یا یه ققنوس بدنیا میاد یا این آخرین شعله هم خاموش میشه...

منکه همیشه بنده نبودم و نیستم اما تو همیشه خدای منی خدای صبور و قادر غفور و مهربون من... 

بازم مثل همیشه در حقم خدایی کن.... 

خدایا خوب نیستم نه خودم نه حالم مهربونی کن،خدایی کن... منو از نو بساز.... 

خدایا مثل همیشه مهربونی کن... خدایی کن... 

خدایا به امید خودت 

نه بنده های بی خودت....