یک دم آرام ندیدم دل خود را همه عمر....

گرچه چون موج مرا شوق ز خود رستن بود

موج موج دل من تشنه ی پیوستن بود

 
یک دم آرام ندیدم دل خود را همه عمر

بس که هر لحظه به صد حادثه آبستن بود 

خواستم از تو به غیر از تو نخواهم اما

خواستن ها همه موقوف توانستن بود 

کاش از روز ازل هیچ نمی دانستم

که هبوط ابدم از پی دانستن بود 

چشم تا باز کنم فرصت دیدار گذشت

همه ی طول سفر یک چمدان بستن بود

+دیشب خبر دار شدم که دوستم یکی از عزیزترین آدمای زندگیشو از دست داده....