پس لرزه های حساس بودن من!

خدا خالق بی نظیره... 

فاصله ی زمین و خورشید رو جوری تنظیم کرده که نه ما یخ بزنیم ونه همین خورشید گرمابخش ما رو بسوزونه... 

من به قدر و اندازه ی خدا دقیق نیستم ،گاها انگار فاصله ها رو درست تنظیم نمیکنم... 

امشب با یه دوست حرف میزدم الان یادم افتاد که بهش یه چیزیو نگفتم... 

من هر وقت اومدم یه کوچولو ناراحت بشم این دوست من فکر کرد من خیلی شکنندم واسه همینم بعد هر بار ناراحت شدن من اون شروع کرد به خودسانسوری! 

واسه همینم نمیدونم امشب اصلاً کار خوبی کردم بهش گفتم دیروز واسه یه چیزی ازت ناراحت شدم و دلیلشم این بود! 

اصلا بنده خدا تا جایی که من فهمیدم خودش متوجه نشده بود... 

بعدم من شدم حساس! 

الان من دارم فک میکنم که احتمالاً باید منتظر یه مرحله ی جدید از خودسانسوری کردنش باشم! 

باید بهش میگفتم اگر که ناراحت میشم دلیل بر این نیس که دیگه ناراحتیاتو بهم نگی و به خیال خودت از یه آدم ظریف و حساس مواظب کنی.... 

جدیدا به این نتیجه رسیدم یه سری از حرفا رو رودررو باید زد و الا میره تا جایی که اصلاً قصدش رو نداشتی... 

خلاصه اینکه فردا دوباره باید باهاش حرف بزنم 

البته شایدم اون راس میگه من فاصله ها رو درست تنظیم نکردم...