آرزویم برایت این است که....

دختـــــرم،تــــاج سرم
من و تــــو 
هر دو ز یکـــــ  آغازیــــمتو همان مـــــادر فرداهایـــی
من همان دخـــــتر دیــــروزینم
نقشه ی کهـــنه ی دیروزی مــن 
نقش فـــردای تو نیستــــــ
خوبــــ مـــیدانم من
با همیــــن چشم
نباید به جهانــتــــــ نگریستـــــ
کــــاش میدانستـــــــی
مادرتـــــــ با همه
هم نســــلانش
بذرهـــــای بدوی میپاشید
تا تو با آن پسر همســایه
هر دو
یکســـــان و برابر باشید
تا اگر ســاده سلامش کردی
کس نگوید که عجـبــــــ
عاشـــق بود!
برسی تا به نهــــایتـــــتا بدان قلــــــه ی اوجکه تـــو را 
لایــــق بود
منع تصویر نگـــــردی هرگز
نه به سبک و مدل ترسیمتـــــــنه خدا ناکرده
سر اعلامیــــه ی ترحیمتــــــ!
آرزویم اینستـــــــ
که در آییـــنه ی فردایی تو
نه تو حـــــوا باشی
و نه شویتــــ آدمهمه انســـــان باشـــیم
و من آن مادر دیـــــروزی نه
که همان دخــــتر امروز شوم
و بر این فاصــــــله هابا قدمهـــــای تو
پیـــــروز شوم