پست قشنگی بود... دوست داشتنی...

دلم شکست ؟!

عیبی ندارد شکستنی ست دیگر ، می شکند .

اصلا فدای سرت !

قضا و بلا بود از سرت دور شد .

اشکم بی امان می ریزد ؟!

مهم نیست ،آب روشنی ست .

خانه ات تا ابد روشن!

یاد گرفته ام انسان مدرنی باشم...

یاد گرفتـــه ام ...

انسان مدرنـــی باشــــم

و هــر بار که دلتنـــــــگ میشــــوم

بـه جای بغـــــض و اشــــک ...

تنهـــا به این جملـــه اکتفــا کنـــم کــه ...

هوای بـــد ایــن روزهــا 

آدم را افســــــــرده میکنـد!!!

در "نقاشی هایم" تنهاییم را پنهان می کنم

در "دلم" دلتنگی ام را

در "سکوتم" حرف های نگفته ام را

در "لبخندم" غصه هایم را

دل من چه خردســـــــــال می نگرد !

دل من...

از تبار دیوارهای کاهگلی است!!!

ساده می افتد ! ساده می شکند ! ساده می میرد !

ســـــــــــاده  تر از آن چه تو تصورش را بکنی !!!

بعضی ها فرق دارند...

همه ی آدم ها...

بودنشان دلت را گرم نمی کند

و رفتنشان دلگیرت نمی کند

اما بعضی ها فرق دارند

وقتی وارد زندگیت می شوند

همه ی جاهای خالی تو را پر می کنند

دوست داری همیشه کنارت باشند

از نگاه کردنشان سیر نمی شوی

تعدادشان زیاد نیست

این آدم ها را نباید از دست داد

این آدم ها دوست داشتنی اند

اصلا انگیزه ی زندگی اند

باید همیشه باشند .....تا آخر دنیا!!!

آدم های امن....

آدم‌ های امن، همان‌هایی هستند که همه چیز می‌توانی بهشان بگویی؛

بدون این که قضاوت یا تحقیرت کنند.

می توانی کنارشان احساس بودن کنی.

کسانی که فقط خودِ خودِ خودت هستی که برایشان مهمی .

کسانی که ﺩﺳﺘــــﺖ ﺭﺍ می گیرند .

ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﻭ ﺯﻧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﯽ ﺧﯿـــــــﺎﻝ ...

ﺩﺳـــــتت را می گیرند ﺑﻪ ﺭﺳــــﻢ ِمحبت .

ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳــــــﺖ ﻫــــﻮﺍیت ﺭﺍ ﺑﯽ ﺍﺟــــــــﺎﺯﻩ به رسم رفاقت ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷند !

گاهی تورا فرو می‌ریزند برای بنای جدید.

آدم های امن گل های قالی اند؛

نه انتظار چیده شدن دارند نه دلهره پژمردن.

همیشگی اند.

گنجینه اند.

سرمایه اند.

آرامش خاطرند....

کاش هرکس یک آدم امن در زندگیش بیاید!!!

راستش را بخواهی...

راستش را بخواهی بانو



امروز اتفاق خاصی رخ نداد



فقط حدود عصر



بارانی کوتاه بارید



اما زار زار ...

سهیل ملکی 

دختر بدی شدم

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

اندوه ثریا...

راه کج بود نشد تا به دیارم برسم
فال من خوب نیامد که به یارم برسم
بی‌قراری رسیدن رمق از پایم برد
نشد آخر سر ساعت به قرارم برسم
شهریاری پر از اندوه ثریا هستم
شاید آخر سر پیری به نگارم برسم
استخوان سوز سیاهی زمستان شده‌ام
بلکه نوروز بیاید به بهارم برسم
عشق هرروز دلم را به کناری می‌برد
عشق نگذاشت سرانجام به کارم برسم
مرگ دل‌بستگی آخر دنیای من است
می‌روم شاید روزی به مزارم برسم

+بعضی از آهنگا انگار برای یه شعرن... 

مثل آهنگ ارمغان تاریکی از محمد اصفهانى.. 

نمیدونم این آهنگو تو چه حس و حالی نوشته.... ولی جزو بهترین آهنگاییه که گوش کردم...