اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم.

تا حالا شده فکر کنین بقیه از چیزی که سعی داشتین کسی ازش باخبر نشه،با خبرن؟

خنده هام، چشمام،چشمات، بی خبر از ما بقیه رو خبر دار کردن....

وقتی که خودمونم نمیدونیم آخر مسیر  عه یا هنوزم هم مسیریم....

امان از چشمای من....پوووووووووووف.....

*عنوان از مولانا