بالش من پُر آواز پَر چلچله هاست ...

اولین شب سال رو چگونه گذرانید ؟

با مادر خانمی عزیز که مشغول تماشای سریال بی سر و ته مورد علاقه اش بود! 

با آقای پدر که تعطیلات رو اومده پیش ما و خسته رو کاناپه خوابش برده بود :)

با لُپ لُپ که عین خودم هی ناخنک میزد به آجیل و شیرینیا! شکمو هم خودتونین :)

و کلی پیام به دوستان و متقابلا دوستان به من :)

زنگ زدن های خاله جان ها و مکالمه های تصویری و تبریک عید به این شیوه :)

و دق دادن منو خاله ته تغاری با نشون دادن شیرینیای عید به هم که ببینیم شیرینیای کی خوشمزه تر عه! :/

و بعدشم دلتنگی برای استاد زیستم همونی که همیشه فنجون چاییش دستش بود :)

متاسفانه نه تلگرام داره نه واتساپ نه هیچی! 

نشد که بهش تبریک بگم اما دلم شدید براش تنگ شده :)

و حرف زدن با دیبا بعد دو سال! 

یهو به خودمون اومدیم و دیدم اونقدر توو شرایط مشابهیم که انگار داریم مثل هم زندگی میکنیم! بعدش به وقت ایران اولین ساعات روز اول بهار رو با هم بودیم هر چند از طریق واتساپ :)

پویا و نهالم که فرت و فرت فیلم میفرستادن :)

اینجوری دیگه :)

عاقا مرسی به خاطر تبریکاتون :)

منم برای همتون دنیا دنیا آرزو های رنگی و قشنگ دارم :)

دنیا به کام تون باشه امسال و همه سال :)

منم مثل همه منتظرم ببینم امسال قرار چیا بشه... 

به خیر و صلاح همه مون باشه همه ی این اتفاقای توو راه... 

دلم به اون بالایی قرصه همین و بس :)

*عنوان از سهراب سپهری :)